Missio Dei is een Latijnse theologische term die vertaald kan worden als de zending van God.
Binnen de context van de Bijbel wordt de term Missio Dei door theologen met name gebruikt om God aan te duiden als de aanstichter van de zending die door de kerk heen de wereld wil bereiken om voor zichzelf een volk te bereiden. Zending is dus niet in de eerste plaats een activiteit van de gemeente, maar van God. De kerk moet niet denken dat haar missie gelijk staat aan de Missio Dei, maar maakt daar onderdeel van uit.
In 1934 gebruikte Karl Hartenstein, een Duitste missioloog, de term als reactie op Karl Barth en zijn nadruk op de actio Dei (de handeling van God). Missio Dei als term is vooral populair geworden binnen het christendom vanaf het tweede deel van de 20e eeuw en wordt veelvuldig gebruikt en is een sleutelwoord binnen de missiologie.