De Heilige Stoel (Latijn: Sancta Sedes) of Apostolische Stoel is de formele benaming van de staatsrechtelijke positie van het Vaticaan en duidt de paus aan tezamen met het Staatssecretariaat en de verschillende congregaties en pauselijke raden. De Heilige Stoel kan worden beschouwd als het centrale bestuursorgaan van de rooms-katholieke Kerk. Informeel spreekt men ook wel van "het Vaticaan".
De Heilige Stoel heeft volgens het Verdrag van Lateranen in 1929 de exclusieve jurisdictie verkregen over de toen nieuw te vormen staat Vaticaanstad, de Status Civitatis Vaticanae of Stato della Città del Vaticano.
De Heilige Stoel staat onder leiding van de paus, maar vaak wordt ook wel het ambt of jurisdictie van de paus bedoeld. Het kan echter ook gezien worden als het hoofd van de rooms-katholieke Kerk, inclusief de paus. Door deze laatstgenoemde definitie blijft de Heilige Stoel bestaan als er tijdelijk geen paus is, na zijn dood of aftreden. Gedurende deze periode van afwezigheid van de paus worden de rooms-katholieke Kerk en Vaticaanstad bestuurd door het College van Kardinalen.
Recht[]
Onder internationaal recht wordt de Heilige Stoel, in tegenstelling tot Vaticaanstad, gezien en erkend als rechtspersoon. De rooms-katholieke Kerk is een zelfstandige rechtspersoon en wordt derhalve niet bedoeld wanneer men over de Heilige Stoel spreekt. De rechtspersoonlijkheid van de Heilige Stoel in het internationaal recht was in het verleden soms omstreden (val van het kabinet-Colijn I, bezwaren van diverse kerkgenootschappen enz.). Dit is echter steeds minder het geval; in de VN zijn de rechten van de Heilige Stoel per 1 juli 2004 zelfs verruimd. De internationale rechtspersoonlijkheid van de Heilige Stoel is uniek. Het heeft de status van land als permanente waarnemer.
De Heilige Stoel heeft weliswaar geen stemrecht in de Algemene Vergadering van de VN, maar de paus kan als staatshoofd de Algemene Vergadering van de VN toespreken, zoals dat in 1995 gebeurde. Alle andere kerken en godsdienstige verbanden hebben slechts de status van een niet-gouvernementele organisatie. Verder is het lid van diverse internationale organisaties, zoals UNESCO en de Wereldgezondheidsorganisatie.
De Heilige Stoel valt juridisch te onderscheiden van Vaticaanstad. Vaticaanstad is het territorium waarover de Heilige Stoel soevereiniteit heeft (de paus is territoriaal soeverein van Vaticaanstad). Er zijn verdragen waarbij de Heilige Stoel zelf een partij is en bij andere verdragen is het een partij als vertegenwoordiger van Vaticaanstad. Buitenlandse ambassades worden aangeduid als ambassade bij de Heilige Stoel en niet bij Vaticaanstad.
De Heilige Stoel is echter niet als staat te beschouwen, het treedt namens Vaticaanstad op. Zo valt bijvoorbeeld in de Monetaire overeenkomst tot toetreding van de euro te lezen dat de overeenkomst wordt gesloten tussen: De Italiaanse Republiek, namens de Europese Gemeenschap, en Vaticaanstad, vertegenwoordigd door de Heilige Stoel overeenkomstig artikel 3 van het Verdrag van Lateranen.
Bestuur[]
De Romeinse Curie (Latijn: curia romana) is het bestuursorgaan van de Heilige Stoel.
De Heilige Stoel heeft een soort grondwet, de Regimini Ecclesiae Universae. Daarin wordt aan de paus (het staatshoofd), Benedictus XVI, de volledige wetgevende, uitvoerende en rechtsprekende macht toebedeeld.
Een commissie van kardinalen o.l.v. de kardinaal-staatssecretaris voert het dagelijks bestuur van Vaticaanstad. De centrale 'regering' van de rooms-katholieke Kerk berust bij de paus en het college van Kardinalen.
Het Staatssecretariaat is het belangrijkste politieke instituut van de Heilige Stoel. Daarnaast bestaan er congregaties en pauselijke raden. De congregaties zijn ingedeeld naar de diverse vakgebieden en treden op als uitvoeringsorganen van de pauselijke regering; een soort ministeries.
Economie[]
De economie van de Heilige Stoel is uniek; ze wordt financieel ondersteund door de jaarlijkse contributie van de wereldkerk, rooms-Katholieke stichtingen en de opbrengst van speciale collecties die worden aangeduid als Pieterspenning. Hieronder vallen de verkoop van postzegels, munten en toeristische souvenirs, heffing van entreegelden voor de musea en de verkoop van publicaties. Een belangrijk deel van de inkomsten besteedt men aan liefdadigheidsprojecten in de Derde Wereld, kerken in nood, slachtoffers van oorlog of natuurgeweld. Daarnaast wordt de economie ondersteund door inkomsten uit onroerend goed, investeringen en bankieren.
Bestuur en inkomsten van Vaticaanstad staan in principe los van die van de Heilige Stoel, het bestuur van de rooms-katholieke Kerk. Staat en Kerk komen echter samen in de persoon van de paus.
Media[]
Ook richt de Heilige Stoel zich op de financiële activiteiten van de verschillende organisaties van de Heilige Stoel, zoals de Vaticaanse Radio, de Vaticaanse televisie, het dagblad van het Vaticaan l'Osservatore Romano en op het onroerend goed van de Heilige Stoel en activiteiten uit media.
| Territoria in bezit van de Heilige Stoel |
|---|
|
Soevereine staten in bezit van de Heilige Stoel: Vaticaanstad Onderdelen Vaticaanstad: Vaticaanse musea · Vaticaanse tuinen Overige bezittingen in Rome: Sint-Jan van Lateranen · Maria de Meerdere · Sint-Paulus buiten de Muren · Paleis van Sint-Callixtus · Sal Gianicola · Paleis van de 12 Heilige Apostelen · Paleis bij de San Carlo Catinari · Datari-paleis · Cancelleria-paleis · Propaganda Fide-paleis · Sant'Offizio · Paleis van de Congregatie van de Oriëntaalse Kerk · Vicariato-paleis · Gregoriaanse Universiteiten · Bijbels Instituut · Archeologisch Intituut · Oriëntaals Instituut · Lombardisch College · Russisch College · Sant'Apollinare-paleizen · Huis van de terugtrekking voor de Heilige Johannes en Paulus Overige bezittingen in Italië: Castel Gandolfo · Santa Maria di Galeria |