Barnabas wordt 23 keer genoemd in het Bijbelboek Handelingen van de Apostelen. Eén maal in 1 Korinthiërs, drie maal in Galaten en één maal in Kolossensen. Uit deze teksten blijkt dat hij een discipel van Jezus was vóór de bekering van Saul (Paulus) Handelingen 4:36 : "Een van hen [de eerste der gelovigen te Jeruzalem] was Josef, een Leviet uit Cyprus, die van de apostelen de bijnaam Barnabas had gekregen, wat in onze taal 'zoon van de vertroosting' betekent"[1].
Hij nam het voor Paulus op toen die zich in Jeruzalem bij de discipelen wilde voegen en bracht hem naar de overige apostelen. Door hen werd hij naar Antiochië uitgezonden, waarna hij naar Tarsus vertrok om Paulus te zoeken. Samen onderwezen zij er een jaar in de gemeenten en brachten de gaven van Antiochië naar de gemeenten van Jeruzalem. Barnabas keerde daarna terug naar Antiochië in het gezelschap van Paulus en Johannes die ook Marcus werd genoemd en een neef van Barnabas was. Barnabas was bekend als profeet en leraar. Tijdens gebed werd hij samen met Paulus afgezonderd om naar Seleucië en Cyprus te worden gezonden. Hier begon (wat later bekend werd als) de eerste zendingsreis. Zij werden meerdere malen vervolgd en zelfs gestenigd. Toen uit een groep joden uit Judea onenigheid en twist ontstond, omdat zij de besnijdenis voorstonden, keerden Barnabas en Paulus naar Jeruzalem terug en hielden het later genoemde apostelconvent of 1e concilie. Met de regels voor de 'heidenen' vertrokken zij opnieuw naar Antiochië in gezelschap van Judas ook wel Justus genoemd en Mattias. Na zijn terugkeer te Antiochië kreeg Barnabas onenigheid met Paulus, omdat hij op de tweede missiereis Johannes Marcus mee wilde nemen, Paulus verzette zich daartegen. Barnabas vertrok met Johannes Marcus naar Cyprus. In Galaten 2:1 werkt Paulus na 14 jaar weer samen met Barnabas in Jeruzalem. In Galaten 2:9 herinnert Paulus hen eraan dat door Jakobus, Petrus en Johannes aan hem en Barnabas het apostelschap werd opgedragen om tot zowel joden als heidenen te prediken. Uit Galaten 2:11-14 blijkt dat Barnabas een hechte band had met de groep van Jakobus en Cefas(Petrus). Dat in de latere geschiedenis Barnabas niet werd vereerd als apostel of discipel van Jezus kan te wijten zijn aan de latere concilies waar zijn geschriften en onderwijs verboden en vernietigd werden.
Op zijn naam staan:
- De brief van Barnabas, oudchristelijk geschrift, door Clemens en Origenes onterecht aan hem toegeschreven. De Griekse tekst werd in 1859 ontdekt door Konstantin von Tischendorf in de Codex Sinaiticus. Men denkt aan Alexandrië als plaats van ontstaan. Een datering tussen 120 en 140 is waarschijnlijk.
- Het evangelie van Barnabas. Een laat apocrief geschrift, vermeld in het Decretum Gelasianum en verloren gegaan.
Voetnoten[]
- ↑ Gelieve Barnabas niet te verwarren met Barabbas, de misdadiger die door Pilatus werd vrijgelaten in plaats van Jezus.